Pieniny to pasmo górskie we wschodniej części
Pasma Skalicowego, przy granicy ze
Słowacją.
Długość ok. 10 km, szerokość do 4 km. Najwyższy szczyt -
Trzy Korony - ma wysokość 982 m
n.p.m. Zbudowane z wapieni jurajskich i kredowych, wystających
ponad obszary zbudowane z mniej odpornych margli kredowych i
fliszu. Wapienie pienińskie mają charakter utworów
pelagicznych. Są to białe ,jasnoszare wapienie z
rogowcami, odporne na czynniki niszczące. Budują one najwyższe
szczyty Pienin (Sokolicę,
Trzy Korony).Na obszarze Pienin utworzono
Pieniński Park Narodowy. W Pieninach występuje bogactwo
szaty roślinnej. Kilka gatunków występuje w Polsce tylko w Pieninach, np. chryzantema
Zawadzkiego, która ma dalsze stanowiska w środkowej Rosji i na
Dalekim Wschodzie, czy jałowiec sawina, rosnący dalej na
południe oraz w Alpach.
Na pn.
stronie grzbietu Andrusowa osądzała się seria haligowiecka. Kolejna seria - pienińska, gromadziła się
w najgłębszym miejscu basenu, dalej ku pn. głębokość basenu stopniowo malała i powstały serie braniska, niedzicka, czertezicka i najpłytsza - czorsztyńska. Największe różnice facjalne występują między
seria pienińska i czorsztyńska, pozostałe serie maja
charakter pośredni. Grzbiet Andrusowa wznosił się
w mezozoiku ponad powierzchnie morza. W czasie
ruchów płaszczowinowych został on pogrążony,
a obecnie o jego istnieniu świadczą jedynie pochodzące z grzbietu otoczaki występujące w utworach
basenu pienińskiego pasa skałkowego. Kompletne
profile serii skałkowych zaczynają się w rożnych piętrach Iiasu, a w przypadku serii pienińskiej dopiero
w dolnym bajosie (środkowa jura). Starsze utwory
występują jedynie sporadycznie. Reprezentowane są
one przez niektóre ogniwa triasu i dolnej jury. Zgubienie dolnych części profili nastąpiło w czasie ruchów
płaszczowinowych.
