Tatry stanowią najwyższe wypiętrzenie łuku Karpat i są jedynymi w Polsce górami o rzeźbie alpejskiej.
W granicach naszego kraju znajduje się wycinek o powierzchni ok. 200 km2, a zatem mniej niż 1/4 całej powierzchni
Tatr. Obejmuje on północne stoki tatrzańskie oparte o grzbiet główny między Wołowcem (2063 m n.p.m.), a Rysami (2499 m n.p.m.).
Pod względem geograficznym cały górotwór dzieli się na cztery części: Tatry Bielskie (w całości na terenie Słowacji,
najwyższym szczytem jest Hawrań, 2152 m n.p.m.), Tatry Wysokie (tu najwyższy jest Gerlach, 2655 m n.p.m.), Tatry Zachodnie,
(gdzie Bystra, 2248 m n.p.m., góruje nad pozostałymi szczytami) i Masyw Siwego Wierchu
(w całości po stronie słowackiej, 1806 m n.p.m.).
Najwyższym szczytem granicznym Tatr są Rysy (2499 m n.p.m.), zaś najwyższym rdzennie polskim - Kozi Wierch (2291 m n.p.m.).
W Tatrach Polskich z południa na północ opadają doliny: Chochołowska z Jarzebcza i Starorobociańsk,
Lejowa, Kościeliska z Tomanowa i Miętusia, Małej łąki, Za Bramka, Strożyska, Ku Dziurze, Białego,
Bystrej z Kondratowa, Goryczkowa, Kasprowa i Jaworzynka, Olczyska, Suchej Wody z Gąsienicowa i
Pańszczyca, Filipka oraz Białki z dolinami Rybiego Potoku, Pięciu Stawów Polskich, Roztoki i Waksmundzka.
Grań Tatr Polskich
Polski odcinek głównej, granicznej grani tatrzańskiej w linii prostej ma długość około 21,5 km.
Na wschodzie rozpoczynają go Rysy - najwyższy szczyt Polski. Dalej na zachód mamy kolejno:
Żabią Przełęcz (2225 m n.p.m.), wierzchołek Żabiego Konia (2291 m n.p.m.), Żabią Przełęcz Wyżnią
(2235 m n.p.m.), szczyt Żabiej Turni Mięguszowieckiej (2335 m n.p.m.), Żabią Przełęcz Mięguszowiecką
(2315 m n.p.m.), kulminację Wołowej Turni (2373 m n.p.m.), Wielką Wołową Szczerbinę (2355 m n.p.m.),
Hińczową Turnię (2372 m n.p.m.) i Czarnostawiańską Przełęcz (2335 m n.p.m.).
Następnie docieramy do potężnego masywu Mięguszowieckich szczytów. Kolejnym wzniesieniem jest Cubryna
(2376 m n.p.m.), oddzielona od masywu mięguszowieckiego Hińczowa Przełęcz (2323 m n.p.m.). Dalej na
zachód znajdują się: Ciemnosmreczyńska Przełęczka (2115 m n.p.m.), Ciemnosmreczyńska Turnia (2142 m n.p.m.),
siodło Przełęczy nad Wrotami (2055 m n.p.m.), Kopa nad Wrotami (2075 m n.p.m.) i Wrota Chałubińskiego.
Z przełęczy tej idziemy ku północnemu zachodowi, przechodząc przez: Głazne Wrótka i Wyżnie Szpiglasowe
Wrótka, by osiągnąć wzniesienie Szpiglasowego Wierchu (2172 m n.p.m.). Grań ciągnie się następnie tzw.
Liptowskimi Murami, w obrębie których najwyższy jest Wyżni Liptowski Kostur (2083 m n.p.m.). Dalej na
zachód przechodzimy przez garby grzbietu zwanego Kotelnice na Gładki Wierch (2065 m n.p.m.), Gładka
Przełęcz (1994 m n.p.m.) i Walentkowy Wierch (2156 m n.p.m.). Pokonując Walentkowa Przełęcz (2100 m n.p.m.) dochodzimy na Winicę.
Ponad 250-metrowe zejście prowadzi nas na winicka Przełęcz (2050 m n.p.m.). Następnie poprzez
Pośrednią Turnię (2128 m n.p.m.), Skrajna Przełęcz (2071 m n.p.m.), Skrajna Turnię (2096 m n.p.m.),
Przełęcz Liliowe (1952 m n.p.m.), Beskid (2012 m n.p.m.) i Sucha Przełęcz (1950 m n.p.m.) dochodzimy do Kasprowego Wierchu.
Dalej w kierunku zachodnim przechodzimy przez: Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy (1820 m n.p.m.),
Pośredni Wierch Goryczkowy (1874 m n.p.m.), Goryczkowa Przełęcz wińska (1801 m n.p.m.),
Goryczkową Czubę (1913 m n.p.m.), Suchy Wierch Kondracki (1890 m n.p.m.) i Przełęcz pod Kopa Kondracka (1863 m n.p.m.).
Kolejny szczyt - Kopa Kondracka - jest pierwszym z grupy czterech Czerwonych Wierchów.
Po przejściu przez wszystkie kopulaste, trawiaste wierchy opuszczamy znakowaną cześć szlaku
i schodzimy na Przełęcz Tomanową (1686 m n.p.m.). Dalej grań prowadzi przez: Suchy Wierch
Tomanowy (1860 m n.p.m.), Tomanowy Wierch Polski (1978 m n.p.m.), Smreczyńską Przełęcz (
1799 m n.p.m.) i Smreczyński Wierch (2066 m n.p.m.), u podnóża którego znajduje się
Smreczyński Staw - jeden z bardziej malowniczych zakątków okolic Doliny Kościeliskiej.
Następnie dochodzimy do Hlińskiej Przełęczy (1906 m n.p.m.), by wkrótce pokonać
200-metrowe wzniesienie i osiągnąć szczyt Kamienistek (2126 m n.p.m.). Kolejnym
etapem jest Pyszniańska Przełęcz (1788 m n.p.m.), z której stromym grzbietem grani
osiągamy Błyszcz, a następnie schodzimy na Banistą Przełęczkę (1935 m n.p.m.) i dalej na Raczkowa Przełęcz (1959 m n.p.m.).